Wewnętrzne dziecko. Kim jest i jak z nim pracować

Ile razy, w kontekście samorozwoju, słyszałaś_eś już o wewnętrznym dziecku? Co to właściwie oznacza, jak z nim pracować i dlaczego może to być tak przełomowe? Wszystko to dzisiaj wyjaśnię.

Kiedy kilka lat temu pierwszy raz spotkałam się z tym pojęciem — wiele rzeczy nabrało dla mnie nowego znaczenia. Jest to jeden z ważniejszych konceptów jakie poznałam na mojej ścieżce samorozwoju, dlatego chciałabym Ci dzisiaj opowiedzieć o nim więcej — z nadzieją, że dla Ciebie ten temat okaże się równie wartościowy i warty dalszych eksploracji.

Praca z wewnętrznym dzieckiem jest wyjątkowo skutecznym narzędziem do leczenia ran więzi, traum, dysfunkcyjnych wzorców i zachowań — ale także do samopoznania i zwiększania własnej samoświadomości.

Wewnętrzne dziecko jest metaforyczną, “małą” wersją Ciebie. To część Twojej psychiki, która wciąż jest beztroska, niewinna i pełna dziecięcej ciekawości. Wewnętrzne dziecko reprezentuje wrażliwe i autentyczne aspekty nas samych, które zostały ukształtowane podczas naszych najmłodszych lat.

Łącząc się ze swoim wewnętrznym dzieckiem, uzyskujesz dostęp do informacji o swoich niezagojonych ranach i niezaspokojonych potrzebach z dzieciństwa.

Następnie — reparenting, który ma na celu zapewnienie poczucia bezpieczeństwa, opieki i troski naszemu wewnętrznemu dziecku, obejmujący rozwijanie wspierającej relacji z samą_ym sobą, podobnej do roli, jaką odgrywa kochający, obecny i uważny rodzic — staje się procesem zaspokajania tych potrzeb i praktykowania samoopieki; tak, abyśmy mogli funkcjonować w świecie jako szczęśliwi, zintegrowani i świadomi dorośli.

Susan Anderson, autorka książki Journey from Abandonment to Healing, dzieli pracę z wewnętrznym dzieckiem na 3 części – Wewnętrzne Dziecko, Zewnętrzne Dziecko i Dorosłe Ja. Poniżej, bazując na jej framework’u, opisuję je dokładniej; jest on wyjątkowo pomocny, gdy staramy się zrozumieć własne, czasami głęboko zakorzenione mechanizmy i często nieświadomie powtarzane wzorce zachowań.

Wewnętrzne dziecko
„Mała_y Ty” – czułe, emocjonalne. Twoje wewnętrzne dziecko to niewinna część Ciebie – skupia się wokół uczuć i podstawowych potrzeb.

• Bezbronne i niewinne
• Głęboko odczuwające i wrażliwe
• Ciekawe i kreatywne
• Pragnie miłości, uznania i potwierdzenia
• Pragnie połączenia i bezpieczeństwa
• Bezpośrednie w okazywaniu emocji – czy to złość, smutek, czy radość
  

Zranione Wewnętrzne Dziecko
Reagujące/odreagowujące na zaniedbanie (w różnych formach).

• Głęboko zakorzenione przekonanie, że jesteś zła_y/ bezwartościowa_y/ niewystarczająco dobra_y
• Strach przed porzuceniem i utratą miłości
• Niepewność i niska samoocena
• Porzucenie siebie w próbie zdobycia aprobaty innych
• Nieumiejętność stawiania granic
• Poszukiwanie natychmiastowej gratyfikacji poprzez substancje, zakupy, rozproszenie uwagi i prokrastynację

Zewnętrzne dziecko 
Odpowiedzialne za zachowania autodestrukcyjne, autosabotaż. Może nadmiernie chronić, ostatecznie działając na naszą niekorzyść.

• Zachowania autodestrukcyjne
• Utrata kontroli nad zachowaniem i reakcjami
• Niecierpliwe, impulsywne
• Egocentryczne i skoncentrowane na zaspokojeniu potrzeb
• Sabotuje Twój wewnętrzny rozwój i walczy ze zmianami
• Nadmiernie chroni wewnętrzne dziecko, odpychając miłość

Dorosłe Ja — Zintegrowany (dojrzały) dorosły
Kultywujący zdrowy dialog (zdrową relację) między wewnętrznym dzieckiem a Dorosłym Ja.

• Połączony z doznaniami i emocjami ciała
• Potrafi identyfikować i komunikować emocje
• Potrafi identyfikować i wyrażać własne potrzeby 
• Pozostaje wierny sobie nawet w konflikcie
• Szanujący siebie i potrafiący wyznaczać granice
• Daje przestrzeń wewnętrznemu dziecku na przeżywanie wielkich uczuć bez ich tłumienia

Uzdrowienie i integracja wewnętrznego dziecka polega na uznaniu i zaadresowaniu niezaspokojonych potrzeb, nierozwiązanych emocji i ran z przeszłości. Jednocześnie troska o zewnętrzne dziecko wymaga uświadomienia sobie i przekształcenia reaktywnych wzorców i mechanizmów obronnych, które utrudniają Twój rozwój i formowanie zdrowych więzi i relacji.

Poprzez zrozumienie i pracę zarówno z wewnętrznym, jak i zewnętrznym dzieckiem, możesz pielęgnować wrażliwe aspekty siebie, jednocześnie rozwijając samoświadomość i wdrażając zdrowsze wzorce i zachowania. Proces ten wspiera rozwój osobisty, emocjonalny well-being i pielęgnowanie autentycznych, satysfakcjonujących relacji — ze sobą, i z innymi.

● ● ● Poniżej zostawiam dla Ciebie kilka journal prompts, z którymi możesz dalej eksplorować temat wewnętrznego dziecka.

(01) Zamknij oczy i wyobraź sobie swoje wewnętrzne dziecko stojące przed Tobą. Rozpocznij dialog ze swoim wewnętrznym dzieckiem, zadając pytania takie jak: „Czego ode mnie potrzebujesz?” lub „Jakie emocje chcesz wyrazić?” Pozwól swojemu wewnętrznemu dziecku reagować spontanicznie i zapisuj wszelkie spostrzeżenia lub emocje, które się pojawiają.

(02) Pomyśl o konkretnym wydarzeniu lub doświadczeniu z dzieciństwa, które mogło spowodować emocjonalny ból lub pozostawić trwałą, bolesną ranę. Napisz list z perspektywy swojego wewnętrznego dziecka, wyrażając uczucia i potrzeby, które nie zostały zaspokojone w tamtym czasie. Co Twoje wewnętrzne dziecko chciałoby, abyś wiedział_a o tym doświadczeniu?