kim
jesteśmy
zuza
& aleks
Pozwól, że powiemy więcej o sobie.
Dowiedz się więcej o nas i o tym, co robimy.
Zainteresowanie samopoznaniem zapoczątkowała u mnie głównie rosnąca świadomość mojego własnego braku połączenia ze sobą. W szczególności połączenia z ciałem (mind-body). Kieruje mną ogromna ciekawość i ciągłe poszukiwania bardziej integracyjnego, holistycznego podejścia — do siebie, do pracy z ciałem, do budowania głębokich relacji, do świata. Nasze podróże i intensywne poszukiwania siebie, niekończące się próby odpowiedzenia na nurtujące mnie pytania; wszystko to stworzyło przestrzeń, gotowość i otwartość na czucie — odczuwanie czegoś innego niż to, co stało się dla mnie tak znormalizowane — napięcia, blokady, odłączenie od ciała, brak umiejętności bycia prawdziwie obecną. Zapoczątkowało to proces głębszej eksploracji tego, w jaki sposób ciało i umysł są nierozerwalnie połączone i jak mogę wspierać siebie i własny rozwój w sposób osadzony w ciele, tworząc i kultywując głębokie więzi ze sobą, z innymi i z otaczającym mnie środowiskiem. Bliskie są mi tematy traumy (rany) relacyjnej, perfekcjonizmu, teorii przywiązania, chronicznego stresu, inner ecology, somatics i embodiment. Mam za sobą lata zgłębiania różnych źródeł, praktyk i nauk, warsztaty i szkolenia; w tym certyfikat z Somatic Attachment Therapy, czyli teorii przywiązania w podejściu somatycznym — holistycznej, skoncentrowanej na ciało metodzie pracy z raną więzi / traumą relacyjną. Jestem też permaculture designerem, a perspektywa, którą daje mi parmakultura towarzyszy mi na co dzień — zmieniając i redefiniując to, jak patrzę na siebie, swoje życie i otoczenie.
Samorozwój początkowo był dla mnie drogą, by lepiej radzić sobie z przeszłością i zacząć żyć zgodnie z własną prawdą. Budowanie własnej sprawczości, kultywowanie autentyczności i nieustanne dążenie do życia w zgodzie z tym, co prawdziwe dla mnie, a nie odpowiadające oczekiwaniom mojego otoczenia — stały się centralne na mojej drodze samopoznania. Kierując się pragnieniem prawdziwych, głębokich relacji, nieustannie szukam autentyczności w połączeniu ze sobą, z innymi i z naturą. Bliskie są mi proste, praktyczne narzędzia, których możemy używać w swoim codziennym życiu, aby skutecznie pracować z wewnętrznym krytykiem, niepokojem, natłokiem myśli, oraz wzmacnianiem poczucia własnej wartości i rezyliencji. W pracy nad sobą za kluczowe uważam zaakceptowanie siebie takimi, jakimi jesteśmy, rozwój poprzez ponowne odkrycie (i ciągłe odkrywanie) swojego prawdziwego ja i stawianie się w gotowości i otwartości na zmiany. Od wielu lat zgłębiam różne techniki pracy ze sobą, obecnie poruszam się i rozwijam głównie w temacie traumy generacyjnej, ustawień systemowych, small t trauma, kognitywistyki, coachingu i journalingu. Moim celem jest normalizowanie całego spektrum naszych doświadczeń — bez ich osądzania jako dobre lub złe — i akceptowanie tego, co jest, by móc z większą świadomością i akceptacją ruszyć dalej.