Wiele razy przekonałam się już o tym, że to, jak odbieram rzeczywistość jest tylko moją percepcją, a nie obiektywną, uniwersalną prawdą.
Twoje przekonania to mapy, które narzucasz światu, po których „widzisz” to, co już narzuciłeś. — Karl Weick
Mamy tendencję do postrzegania więcej przez nasze myśli i opinie, niż przez nasze oczy. — Jon Kabat-Zinn
Chciałabym więc dzisiaj podzielić się z Tobą refleksją na temat percepcji i zwrócić Twoją uwagę na to, że to, co widzisz — może nie być rzeczywistością.
Widzisz wschód i zachód słońca, ale słońce nie wschodzi ani nie zachodzi. Widzisz, jak samolot odlatuje i staje się coraz mniejszy, ale samolot wcale się nie zmniejsza. Oko często potrzebuje pomocy umysłu przy interpretacji tego, co widzi. Twój umysł może interpretować to, czego doświadczasz — i wraz z tym błędnie lub niepotrzebnieto określać, nazywać i postrzegać.
Bycie świadomym obserwatorem ma na celu przezwyciężenie Twojego własnego blind spot’u, „martwego punktu” i zauważenie tego, co narzuca Twój umysł i jak na Twoją interpretację rzeczywistości wpływają Twoje przekonania, myśli i opinie.
Cokolwiek widzisz, jest (tylko) tym, co TY widzisz.
To, co widzisz, nie jest tym, co widzą wszyscy inni; i nie jest uniwersalnie wszystkim.
Być świadomą_ym siebie to być uważną_ym. Mindfulness to sposób obserwowania siebie i świadomego zwracania uwagi na to, na co się zwraca uwagę, a na co nie.
„…uważamy, że nasze doświadczanie ludzi, przedmiotów i wydarzeń w naszym świecie jest prawdziwym, mniej lub bardziej „neutralnym” postrzeganiem rzeczywistości. Dalej rozszerzamy to stanowisko, aby obejmowało postrzeganie bardziej złożonych obiektów, takich jak ocena argumentów, atrybucja przyczyny i skutku, a nawet interpretacja faktów. To poczucie, że postrzegamy rzeczywistość bez jakichkolwiek zniekształceń, wynika częściowo z braku bezpośredniego dostępu do procesów poznawczych i motywacyjnych (nie mówiąc już o leżących u ich podstaw procesach biochemicznych), które wpływają na nasze postrzeganie… To, czego oczywiście powoli nie zauważamy, to to, że nasze poglądy na świat podlegają tym samym specyficznym uprzedzeniom. Ponownie, w momencie, gdy wydajemy konkretny osąd, jesteśmy przekonani, że po prostu „widzimy rzeczy takimi, jakimi są”, a potem „nazywamy je tak, jak je widzimy’”.
—Pronin, E., Lin, D. Y., & Ross, L. (2002). The bias blind spot: Perceptions of bias in self versus others. Personality and Social Psychology Bulletin
● ● ● Poniżej zostawiam dla Ciebie kilka journal prompts, z którymi możesz dalej eksplorować ten temat.
ODKRYWAJĄC PRZEKONANIA
(01) Zastanów się nad głęboko zakorzenionym przekonaniem lub założeniem, które posiadasz. Jak to przekonanie może wpływać na Twoje postrzeganie otaczającego Cię świata? Czy możesz pomyśleć o przypadkach, w których to przekonanie wpłynęło na to, co widzisz i jak to interpretujesz? Jak bardzo jesteś otwarta_y na kwestionowanie i przewartościowywanie swoich przekonań, aby zyskać szerszą perspektywę?
OGRANICZENIA A OTWARTOŚĆ
(02) Przypomnij sobie sytuację, w której odkryłaś_eś, że Twoje początkowe postrzeganie sytuacji było błędne, niedokładne lub niepełne. Co doprowadziło Cię do tej realizacji? Jak się czułaś_eś, gdy dostrzegłaś_eś ograniczenia własnej wizji? Jakie kroki możesz podjąć, aby kultywować bardziej otwarte podejście do postrzegania i interpretowania tego, co Cię otacza?
POSTRZEGANIE RZECZYWISTOŚCI
(03) Zastanów się nad stwierdzeniem: „Nie widzimy rzeczy takimi, jakie są, widzimy rzeczy takimi, jakimi my jesteśmy”. Jak to zdanie rezonuje z Tobą? Czy możesz pomyśleć o przypadkach w swoim życiu, w których Twoje osobiste doświadczenia, uprzedzenia lub przekonania ukształtowały Twoje postrzeganie rzeczywistości? W jaki sposób przyjęcie tej świadomości może zwiększyć Twoją zdolność do angażowania się w różne perspektywy i poszerzyć Twoje rozumienie świata?