Ramy i struktury a potrzeba wolności

Często zastanawiam się nad potrzebą ram i struktur, a jednocześnie potrzebą wolności, kreatywności, podążania własną, nieodkrytą jeszcze drogą. Gdzie leży granica? Jak zachować balans między jednym, a drugim?

Po raz kolejny dochodzę do wniosku, że balans nie istnieje. 

Istnieje natomiast pewna harmonia, wyrównanie, delikatna równowaga między potrzebą sprawdzonych systemów i struktur a osobistej autonomii i indywidualności — zwinne poruszanie się między jednym, a drugim. Czasami poleganie bardziej na jednym, czasami na drugim. W zależności od momentu, potrzeb, możliwości.

Struktury zapewniają ramy, zorganizowany system, który pomaga nam poruszać się po złożoności życia. Oferują stabilność, wskazówki i poczucie porządku w świecie, który często może wydawać się chaotyczny i przytłaczający.

Jednak same systemy i struktury, które wspierają nasze funkcjonowanie, mogą nas równie mocno ograniczać — zabierając przestrzeń do eksploracji i odkrywania tego, co naprawdę rezonuje z Twoją indywidualnością.

Bo to właśnie w tych otwartych przestrzeniach znajdujemy wolność wyznaczania własnego kursu.

To tutaj kwestionujemy otaczające nas struktury i tworzymy dla siebie nowe możliwości.

To tutaj zdajemy sobie sprawę, jak ważne jest wytyczenie własnej ścieżki, która jest zgodna z naszymi pasjami, wartościami i aspiracjami.

Samopoznanie i osobista eksploracja budują drogę do indywidualnego spełnienia. 

Nie pozbawiaj się przestrzeni i swobody prób (i błędów), poszukiwań i eksploracji.

Bądź gotowa_y kwestionować, dostosowywać i udoskonalać istniejące wokół Ciebie ramy, schematy i systemy, aby upewnić się, że są one zgodne z Twoimi zmieniającymi się potrzebami i aspiracjami.

Systemy i struktury zapewniają niezbędne rusztowanie dla postępu, podczas gdy osobista eksploracja i samopoznanie rozpalają gotowość innowacji i indywidualnego spełnienia. To właśnie w przeplataniu się obu odnajdujemy harmonię, pozwalającą nam poruszać się po świecie z celem, autentycznością i poczuciem przynależności.

W tym delikatnym tańcu odnajdujemy siłę, by uhonorować zarówno kolektyw, jak i siebie, wspierając świat, w którym systemy służą nam wszystkim, a my jako jednostki rozkwitamy w swojej własnej, unikalnej dla siebie, niepowtarzalnej autentyczności.

● ● ● Poniżej zostawiam dla Ciebie kilka journal prompts, z którymi możesz dalej eksplorować ten temat.

(01) Przypomnij sobie sytuację, w której czułaś_eś się ograniczona_y przez istniejące systemy lub struktury w Twoim życiu. Jak się czułaś_eś? Jakie aspekty Twojej indywidualności zostały stłumione, przytłoczone lub przeoczone? Jak poradziłaś_eś sobie z tym doświadczeniem i czego się z niego nauczyłaś_eś?

(02) Pomyśl o sytuacji/czasie, w którym świadomie wyrzeźbiłaś_eś przestrzeń do prób i osobistych eksploracji. Jakie to uczucie odbiegać od ustalonych norm i oczekiwań? Czego dowiedziałaś_eś się o sobie i swoich prawdziwych pasjach i potrzebach podczas tego procesu? Jak wpłynęło to na Twoje poczucie celu i spełnienia?