Po latach spędzonych na próbach uwolnienia się z trudnych relacji i poczucia winy udało Ci się odejść i zbudować życie poza domem rodzinnym.
A jednak, czasami wystarczy kilka minut rodzinnego spotkania, abyś wrócił_a do wersji siebie z poprzednich lat. I nagle — nie wiedzieć czemu — zachowujesz się jak zranione dziecko lub nierozumiany nastolatek. Czasami Święta to dni przepełnione poczuciem winy, złością, frustracją i tęsknotą za tym, czego się nie ma.
Podczas gdy dla niektórych rodzinna kolacja może być radosnym okresem w roku, niewielu z nas ma „idealne rodziny”. Dla wielu „rodzina” nie jest miejscem, w którym można bezpiecznie szukać oparcia i zrozumienia. Może być nawet obciążona toksyczną dynamiką relacji lub traumatycznymi wspomnieniami. Być może byłaś_eś „czarną owcą” w swojej rodzinie; być może nigdy nie czułaś_eś się jej częścią i wiesz, że nigdy nie nią będziesz; być może byłaś_eś nią już wystarczająco rozczarowana_y, że dla Ciebie pojęcie „rodziny” oznacza po prostu więzy krwi.
W takich przypadkach ważne jest, aby przygotować się na te wspólne spotkania — oto trzy strategie, które mogą być dla ciebie pomocne:
1. próba mentalna
Intelektualnie wiesz, że nie jesteś już bezradnym, przestraszonym dzieckiem, ale dorosłym z nowymi zasobami i pewną odpornością psychiczną. Jednak zrozumienie tego na płaszczyźnie intelektualnej często nie wystarcza, gdy członkowie Twojej rodziny zachowują się w ten sam, krzywdzący sposób co zawsze. W takich przypadkach pozostanie silną_ym wymaga głębokiego pamiętania o swojej prawdzie, zdrowych wartościach i prawie do bycia akceptowanym taką_im, jaką_im jesteś.
ćwiczenie:
Wyobraź sobie, że z pewnością siebie, z odnowionym, dorosłym poczuciem siebie, jesteś w pokoju z członkami Twojej rodziny. Zaakceptuj, że chociaż możesz być „inna_y” — nie jesteś w błędzie, masz prawo do swoich wyborów i jesteś wystarczająca_y. A ponieważ zbudowałaś_eś swoje własne życie poza domem rodzinnym, jesteś po prostu gościem w tym miejscu.
Nic, co się zadzieje na Twoim spotkaniu rodzinnym, nie ma prawa zagrozić Twojej podstawowej tożsamości i miłości do siebie.
2. nie oczekuj, że będzie łatwo
Od dnia, w którym opuściłaś_eś dom, dałaś_eś sobie czas i przestrzeń na rozwój, ale członkom Twojej rodziny mogą nie podobać się zmiany, jakie u Ciebie widzą. Z perspektywy teorii systemów naruszyłaś_eś „homeostazę” (choć toksyczną) istniejącej dynamiki rodziny. Idealnie byłoby, gdyby członkowie Twojej rodziny doceniali Twoje pozytywne zmiany, nauczyli się odnosić do Ciebie w sposób, jakiego oczekujesz i ostatecznie osiągnęli nową równowagę — ale może to zająć dużo czasu, a często niestety nie ma na to chęci, otwartości ani gotowości. Zamiast tego mogą — często nieświadomie — wyzwalać w Tobie poczucie winy lub krytykować Cię, dążąc do tego, aby wszystko wróciło do poprzedniego stanu. Te toksyczne zachowania mogą być tak subtelne, jak wyraz rozczarowania na czyjejś twarzy lub tak silne, jak naruszenie Twoich granic; w postaci narzucania poczucia winy czy prób manipulacji.
W przypadku niektórych osób frustracja może również wynikać z różnicy w rozwoju intelektualnym, emocjonalnym lub psycho-duchowym między Tobą a członkiem/członkami Twojej rodziny. Na przykład, pomimo najlepszych intencji, Twoi krewni mogą trzymać się bardziej tradycyjnego lub konwencjonalnego sposobu myślenia, podczas gdy Ty masz w sobie o wiele więcej otwartości i szerszą perspektywę.
Ważną częścią przetrwania rodzinnego spotkania jest akceptacja, że prawdopodobnie nie będzie ono łatwe.
3. postaw pewne granice
Jeśli już potrafisz przewidzieć sytuacje, które będą dla Ciebie wyczerpujące emocjonalnie, możesz chcieć wyznaczyć pewne nienaruszalne dla Ciebie granice. Pamiętaj, że nikomu nic nie jesteś winna_winien. Czy są jacyś członkowie rodziny, których po prostu nie tolerujesz i nie chcesz być w ich towarzystwie? Jaka forma komunikacji jest dla Ciebie najbardziej komfortowa? Ile czasu i bliskości to dla Ciebie za dużo?
Kluczem jest poznanie swoich granic i ograniczeń, aby móc przygotować siebie i innych i jasno zakomunikować granice.
ostatecznie:
zaakceptuj to, co jest, odpuść to, czego nie było i możliwe, że nigdy nie będzie
Pracuj nad swoją własną narracją i nastawieniem. Wewnętrznie poczuj się jako zaradny i niezależny dorosły, uznaj swoje mocne strony i bądź dumna_y i silna_y we własnej prawdzie. Ugruntuj się w życiu, które zbudowałaś_eś poza domem, zamiast szukać miłości, podziwu lub aprobaty swoich rodziców. Podświadomie każdy z nas tego szuka, jednak świadomość wokół tej potrzeby pozwala się od niej uwolnić. Kiedy naprawdę zobaczysz siebie taką_im, jaką_im jesteś i w pełni to przyjmiesz i zaakceptujesz, doświadczysz ciepłego poczucia spokoju, miłości do siebie i współczucia, które pomogą Ci zachować spokój w obliczu trudnych sytuacji z członkami rodziny — lub kimkolwiek innym.
źródła:
Emotional Sensitivity and Intensity: How to Manage Intense Emotions as a Highly Sensitive Person by Imi Lo, Worried about how to survive your family reunion? by Imi Lo
